çəngə

is. <fars.> Bir ovucluq. (adətən rəqəmlərlə). Bir çəngə ot. – <Şərəfnisə xanım:> Uşağı yerə girsin. Dinc oturur məgər! Səhərdən bəri qoymuyub ki, iki çəngə yun darıyım, elə şitəngilik edir. . M. F. A.. Sənəm qarı . . balağından çəngə ilə dən götürüb . . toyuq-cücələrə səpirdi. Ə. M..